Guri Ekse har budd i Ål i Hallingdal dei siste femti åra. Ho er fødd her i 1942, og det er i møte med naturen at mange av dikta hennar har vorte til. Som lærar hadde ho eit yrke som gav livet både meining og glede, som ho sjølv seier det. Men då helsa svikta, vart det uførepensjon i 1997. Seinare fekk ho nokre år ein stilling som områdeleiar i Det norske misjonsselskap, ei rolle som passa godt for ei som har vore aktiv i kristent arbeid det meste av livet.

No er ho enke, med tre søner og to barnebarn. Og no er ho også forfattar av si første diktsamling.

Dikt som voks fram over tid

Dikta i «Himmel over jord» har vorte til over mange år. Det er korte dikt, ofte knytte til konkrete opplevingar – ein tur i skogen, eit møte med eit anna menneske, ei bibelforteljing som har sett seg. Nokre av dei ber preg av dei åra med sjukmelding og uførepensjon, ei vemodig tone som ligg der som ei undertekst. Men det er ikkje tungsinnet som dominerer. Snarare er det ei undring, ei openheit overfor det livet har å by på.

− Naturen og det som møter oss der, vart ofte eit bilete på menneskelivet slik det møter oss, fortel Ekse sjølv. Det er nettopp i denne evna til å sjå samanhengar, til å la ein fugl i flukt eller eit tre i vinden bli noko meir enn berre det, at diktarskapet hennar får kraft.

Brukt i møteverksemd

Guri Ekse har ikkje skrive desse dikta for skuffa. Dei har levd. Ho har lese dei opp på diverse møte og arrangement, dei har vore ein del av kyrkjelege og sosiale samlingar. Og det er nettopp der, i møte med publikum, at dei har fått fotfeste. Over åra har ho fått mange oppmodingar om å gje dei ut i bokform. Våren 2025 gav ho etter for «presset» frå vener og kjente, som ho seier det med eit smil på leppene.

Sidan boka kom i sal, har tilbakemeldingane vore mange. 

− Folk opplever å få noko når dei les dikta, fortel ho. Det var nettopp dette ho håpa på: At dei som les, skal få noko for tanke og sinn.

Mellom himmel og jord

Tittelen «Himmel over jord» peikar mot noko av det sentrale i diktsamlinga. Her er det ikkje snakk om ein diktar som vel det eine eller det andre, det himmelske eller det jordiske. Ekse skriv om begge delar samstundes. Ho skriv om det konkrete – ei hand som held ei anna, regn mot eit vindauge – og om det som peikar utover, mot noko større. Dei bibelske forteljingane og refleksjonane rundt kristen tru er ikkje noko som ligg utanpå, men noko som er vove inn i kvardagen, i gleda over ein god tur og i kjensla av trong.

Ekse trivst med turar og uteliv, ho er glad i song og musikk, og ho likar å sitja med handarbeid og skapa noko. Diktskrivinga er ein del av denne skapargleda, ein måte å gje form til tankar og kjensler på. Og no, etter eit langt liv med undervisning, misjonsarbeid og engasjement, ligg dikta samla mellom to permar.

«Himmel over jord» er ei bok for dei som set pris på det enkle og det ekte, for dei som vil kjenna att noko av seg sjølve i møte med naturen og livet. Guri Ekse har funne sin stemme, og den kjem oss nær.